01 August, 2010

राष्ट्रीय संग्रहालय (पारो) आणि थिंफुचा भाजीबाजार

28 तारखेला सकाळी राष्ट्रीय संग्रहालय पाहीलं. भुतान राष्ट्रीय संग्रहालयाची गोलाकार आणि 6 मजली इमारत(बिल्डींग) बाहेरुन एकदम साधी पण आतुन मात्र लाकडावरील कोरीवकामाने नटलेली आणि वैशिष्ट्यपूर्ण आहे. टेकडीच्या उताराचा कल्पक रीतीने उपयोग करुन घेतल्याने संग्रहालयाची वास्तु बाहेरुन पहाताना भव्य वगैरे वाटत नाही. संग्रहालयात आपण प्रवेशच मुळात तिसर्‍या मजल्यावरुन करतो. तिसर्‍या मजल्यावर प्राचीन वस्तु, निरनिराळ्या समारंभ प्रसंगी वापरायचे आणि निरनिराळ्या प्रांतातील भुतानी वेशभुषेचे प्रकार, दागिने, थांगा चित्रशैलीतील भित्तीचित्रे वगैरे आहे. खाली तीन मजले (तळमजला आणि 2 मजले) आणि वर तीन मजले आहेत.

थांगाचित्र शैली, मोठमोठ्या चहाच्या किटल्या, बांबुचे धान्य साठवण्याचे पेटारे, बांबुचीच अनेकविध हत्यारे, धातुची हत्यारे-बंदुका, लहान मुलांचे खेळ, पेंढा भरुन ठेवलेले भुतानी प्राणी-पक्षी, प्राचीन बुध्द मुर्ती आणि इतर असंख्य बुध्दरुपे, धार्मिक कार्यासाठी वापरले जाणारी खास वेगळ्या घाटाची भांडी, घंटा आणि इतर वाद्ये, प्राचीन छायाचित्रांचा संग्रह हे सगळं अतिशय सुरेख रीतीने मांडुन ठेवलेलं आहे. याशिवाय भुतानचा स्टँपसंग्रह न चुकवता पहावा असा आहे. जगामध्ये प्रथम भुतानने थ्री डायमेंशनल स्टॅम्प काढला. स्टीलवरचा आणि सिल्कवरचा स्टॅम्प काढला. हे सर्व स्टँपस् माहितीपर टीपा देऊन सुंदर रीतीने जतन केलेले आहेत. संग्रहालयातील स्टॅम्पसमध्ये निरनिराळे पशु-पक्षी, फुले, नेते, जागतिक स्तरावर घडलेल्या महत्वाच्या घटना यांची चित्रे असलेली रंगी-बेरंगी स्टॅम्प होते. याशिवाय हिमालयातील गुढ आकर्षण असलेल्या यतीचा स्टॅम्प (यतीचे काल्पनिक चित्र) पहाण्याजोगा आहे.


थिंफु मध्ये परत...
सकाळी संग्रहालय पाहुन आणि जरावेळ गावात फेरफटका मारुन दुपारी थिंफुला परत आलो. हातात वेळ असल्याने प्रथम पुनाखा या गावी जाण्यासाठी प्रवेश पत्रिका( एन्ट्री पास/ परमिट) करायला गेलो आणि संध्याकाळी आठवडा बाजार पाहायला गेलो. भाजीपाला, कडधान्ये, तांदुळ, डाळी, दुध आणि दुधाचे पदार्थ (फक्त याकचे आणि शेळ्या-मेढ्यांचे दुध), कपडे यांची दुकाने होती. या बाजारासाठी खास एक मजली इमारत बांधली आहे. अर्थातच आजु-बाजुला खास पार्कींगसाठी निराळी सोय आहेच. इमारती मध्ये ऐसपैस कट्टे बांधलेले आहेत. हा बाजार शुक्रवार ते रविवार असा तीन दिवस असतो. आजुबाजुचे शेतकरी माल विक्रीस आणतात. थिंफु व जवळपासच्या परीसरातील स्थानिक आठवड्यासाठी खरेदी करतात. कोणताही आठवडी बाजार पहाणं हीच एक मुळात आनंदाची गोष्ट असते.बहुसंख्य भुतानी भाजी विक्रेत्या बायकांना हिंदी येत नव्हतं. तरीही आमच्या ड्रायव्हरच्या मदतीने त्यांच्यांशी संवाद साधताना मजा येत होती. आणि ड्रायव्हरदेखील उत्साहाने आम्हांला सगळं दाखवत होता. मात्र बाजार पाहायला आम्हांला संध्याकाळ झाल्याने आम्ही कापड बाजारात जास्त फिरलो नाही. ती उणीव आम्ही शेवटच्या दिवशी भरुन काढली.

3 comments:

  1. स्टॅम्प?? कुठे आहे?? आम्हाला दाखव ना..

    ReplyDelete
  2. मुंबईतल्या काय आणि भुतान मधल्या काय...बायका त्या बायकाच..!
    तिथल्याही बाजारात जाऊन बार्गेनिंग केलंस ना तू??

    ReplyDelete
  3. स्टॅम्पचा फोटो काढले नाहीत... आणि थ्री डायमेंशनल स्टॅम्प विकत मिळत नाही.

    ReplyDelete